poezja

BWA- OSTROWIEC ŚWIĘTOKRZYSKI

W roku 1977 rozpoczęła się nowa pasja, trwająca do dnia dzisiejszego- poezja śpiewana. Ściślej mówiąc to komponowanie muzyki do wierszy religijnych głównie Jerzego Lieberta  i  wykonywanie ich w różnych środowiskach, z towarzyszeniem gitary.

Później doszły wiersze innych poetów, w tym współczesnych, jak Magdaleny Słodownik, oraz własnych. Obecnie  recitale  odbywają  się przede wszystkim w ramach wernisaży dużych wystaw malarstwa. Nie są to już zwykłe  wieczory poezji śpiewanej, lecz w pełni ewangelizacyjne montaże poetyckiego słowa śpiewanego i nauczania ewangelizacyjnego.  Oczywiście,  skupione  wokół jednej myśli przewodniej wyrażonej już w temacie,  np. „Jestem  świątynią Ducha Świętego”, lub też „Bądź wola Twoja”.

Płacz we mnie Jezu
Magda Slodownik  

Szeroko otwartymi oczyma
patrzę prosto w słońce
Płacz we mnie Chryste
jesli tego chcesz

Ja nie spuszczę powiek                                                       Jeździec
niechże promienie                                                                  (J. Liebert)
przekłują na wylot źrenice                                                Uciekałem przed Tobą w popłochu
Płacz we mnie Boże                                                              Chciałem zmylić, oszukać Ciebie.
Lecz co dnia kolana uparte
Kiedy Ty we mnie szlochasz                                              Zostawiały ślady na niebie.
jeszcze jestem człowiekiem                                              REF. Jedno wiem i innych objawień
Nie skamienieję dopóki                                                                Nie potrzeba oczom i uszom,
Płaczesz we mnie Jezu                                                                   Uczyniwszy na wieki wybór
W każdej chwili wybierać muszę.
Płacz we mnie Jezu                                                                Dogoniłeś mnie jeźdźcze niebieski
strumień moich łez wysechł już dawno                        Stratowałeś, stanąłeś na mnie,
ległem zbity łaską podcięty                                                                                                                                                                                                Jak dym, gdy wicher go nagnie.

                                                                                                       Nie mam słów by spod Ciebie się podnieść,
coraz cięższa staje się mowa
Jestem bogaty                                                                    Czyżby słowa utracić trzeba,
(M. Słodownik)                                                                        By jak duszę odzyskać słowa.

                                                                                                      Czyli trzeba aż przejść przez siebie,
Jestem bogaty                                                                        Twoim słowom siebie zawierzyć-
Mam wielki skarb                                                                  Jeśli trzeba to tratuj do dna
którym z nikim nie mogę się podzielić                        Jestem tylko Twoim żołnierzem.
Jeśli trzeba to tratuj do dna,
Ogromna zimna bryła
Której nie można roztrzaskać
Pokruszyć na małe cząstki
By je rozsypać rozdać                                                     Przystąpmy do Pana
                                                                                                 (A. Gąsior, K. Kabat)
Mogę go tylko oddać w całości                                   Przystąpmy do Pana
Niczego sobie nie zostawiając                                     z tym co w sercu mamy
Ojcze nasz                                                                            aby dziękczynienia pieśń
Bądź wola Twoja                                                                zabrzmiała wokół nas

                                                                                                Do Ciebie wyciągamy
dłonie swoje szczere
miłości Twojej dary
prosimy dawaj nam

                                                                                              Kochaj nas Panie
i ucz kochać Ciebie
byśmy stawali wzajem
miłością   zjednoczeni

Jak radośnie śpiewa
zjednoczony w Bogu lud
ożywiany Duchem Pana
teraz i na   wieki

Pasterka
         (J. Liebert)
Ptaki niby dzwoneczki cieszą się kolędą-
Chrystus nam się narodził i nowe dni będą.
Do stajni betlejemskiej aż od brzegów Wisły
Z ptakami smukłe sarny dziwować się przyszły

Wiewiórka zęby szczerzy i w niebo się patrzy,
Jak dwa gołębie płyną na błękitnej tarczy.
I kwiaty, choć to zima, czas mroźny i cichy,
Niosą mirrę, kadzidło i złote kielichy.

I pawie przyfrunęły z krajów cudzoziemskich
By swe pióra przyrównać do skrzydeł anielskich.

A mały Chrystus smutny w drzwi patrzy i czeka
By pośród witających zobaczyć człowieka.

POWRÓT